رواية صفقة عمري الفصل التاسع 9 بقلم ياسمين سمير
9
افكركم بالبارت الى فات
قاسم :ف اى ي روعه
روعه :لا رد
قاسم :روعه ف اى
روعه وهيا تضع يديها على بطنها :ااه ي قاسم بطنى هتموتنى
قاسم بقلق :من اى
روعه :مش عارفه تعالى وصلنى الاوضه بتاعتى مش قادره امشى
ينظر الى فاطمه ليطمن انها نائمه ثم يحمل روعه ويغلق الباب خلفه
يضع روعه على السرير
قاسم : انا هروح اجيب التلفون من هناك
تمسك روعه ايده :لى
قاسم :اتصل بالدكتوره
تضحك روعه
قاسم باستغراب :بتضحكى لى
تقوم روعه من سريرها ثم تقف امام قاسم :انا كويسه
قاسم :وبطنك
روعه :كويسه هيا كمان
تقترب اكثر من قاسم
روعه :مكنتش عايزاك تبات عندها
قاسم :لى
روعه :كنت عايزه انام ف حضنك وحضنك دا لى صح
قاسم :كل واحد يوم
روعه :يعنى هتسبنى كدا كدا هيا نايمه
قاسم بتفكير :اممممممم
روعه :بتفكر ف اى
قاسم :ازاى شبر ونص يطلع منه دا كله
روعه :انا شبر ونص ي قاسم
قاسم :تحبى نقيس
روعه :روح ي قاسم عند فاطمه مش عايزاك
قاسم وهو يبتسم :اخر كلام عندك
روعه بتردد :اممم
قاسم وهو يتجه الى الباب :حاضر اروح انا بقا احضن فاطمه
تجرى عليه روعه :تحضن مين
قاسم باستفزاز :فااااطمه
روعه بدلع :طب وانا
قاسم :انتى اى
تذهب امامه مباشرا وتضع يديها على قلبه :عايزه انام ف حضنك
قاسم يضع يديه على خصرها بتملك :بس
روعه :بس
قاسم :لا لا مينفعش معايا الكلام دا
روعه :امال عايز اى
يحملها قاسم ويطفى انوار الغرفه :تعالى بقا اقولك انا عايز اى
تضحك روعه بدلع :ههههههههههه
قاسم :يارب
ف الصباح
روعه :قاسم قاسم قوم ي قاسم
يفتح قاسم عينه : ف اى
روعه :روح ل فاطمه
ثم يغلق قاسم عينيه مره اخرى :مالها فاطمه
روعه وهيا تجلس بجواره :عشان متقولش انك كنت عندى من امبارح
قاسم :لى خايفه منها
روعه :وخاف منها لى يعنى انا بس بقول كدا عشان متتكلمش
يستيقظ قاسم ويجلس بجوارها :بس اى القميص الحلو دا
روعه :شوف انا بتكلم ف اى وانت بتقول اى
قاسم هو يشير الى ذراعه :متيجى احكيلك حكايه الغرز دى
روعه :دى واوه
قاسم وهو يسحبها إليه :اه شوفتى تعالى احكيلك بقا
روعه وهيا تحاول الافلات منه :ي قاسم قوم بقا
قاسم :استنى بس
روعه وهيا تبعد عنه :قوم ي قاسم بقا
قاسم :طب ينفع اقوم كدا
روعه :كدا ازاى يعنى
قاسم :تعالى وانا اقولك
روعه :بص خاليك وانا هبعتلك فاطمه هنا
قاسم :هههههههههه ابعتيها
روعه :لا والله ابعتها؟.....طب قوم بقا عشان ..
قاسم :هتعملى اى
روعه :قاسم عشان خاطرى قوم بقا
يقوم قاسم ويتجه الى الحمام :خلاص هقوم اهو بس متنزليش غير لما اطلع
عند روان وريم
روان :بتكلمى روعه
ريم وهيا تضع كوب الشاى :والله ي روان بقالى فتره كبيره بكلمها مش بترد وفونها مقفول
روان :ومطمنه عليها
ريم :هيا مع جوزها
روان :دا يقلق اكتر
ريم :لى يعنى
روان :مش بتقولى انه كبير عنها دا ممكن يضربها
ريم :معتقدش وروعه مش هتسكت وبعدين سبيها ف حالها
روان :تعرفى ان احمد من ساعه ما عرف وهو يتجنن وقالى لو اموت جوزها دا ....بيحبها اوووى
ريم :انتى قولتى اهو جوزها والى اعرفه عنه ان ممكن يعمل اى حاجه تخطر ف باله ف اكيد مش صعب عليه يلبس اخوكى تهمه ف قولى ل اخوكى يشوف حد تانى غير روعه
روان :انا ماشيه
ريم :مع السلامه
تنظر اليها روان بغيظ وتتركها وترحل
عند مجدى ف الشركه
رامى :عملت اى ف الشراكه الى بينا وبين قاسم
مجدى :لحد دلوقتى ماشى كويس
رامى :تفتكر يلعب بديله
مجدى :الى اعرفه انه لو عرف اننا بندخل مخدرات عن الطريق السفن مش هسيبنا على وش الارض
رامى:امال احنا بعناله روعه لى
مجدى:اسمها جوزنها
رامى:انت عارف اننا بعنالها وهو وافق
مجدى:لا احنا مبعنهاش احنا حطينها ف مزاد الى هيتجوزها هيبقى شريكنا
رامى:مش هتفرق
مجدى :طب يلا على المينا الشحنه الجديده جايه
رامى :يلا ي بوص
عند روعه وقاسم
يخرج يرى روعه بتظبط السرير
قاسم :بتتعبى نفسك على الفاضى
روعه :لى
قاسم :هترجى تظبطيه كل يوم بعد ماامشى
روعه :خلصت
ثم تقترب منه
روعه :انت هتنزل وانا كمان شويه وانزل عشان محدش يشك فيا
قاسم بصوت واطى :احنا بنسرق
روعه بنفس الصوت :لى
قاسم :اصلك بتقولى محدش يشك انتى مراتى
روعه :اعمل الى بقولك عليه
قاسم :هعمل وامرى لله
يتركها وينزل وبعد قليل تنزل روعه وتتجه الى المطبخ تحت عيون قاسم ومغزالتها
روعه وهيا تضع الطعام امام قاسم
يضع قاسم يديه على خصرها
تحاول روعه الافلات منه حتى لا تعلم سانيه بما يفعله ابنها
تخبط روعه ساقيها بساق قاسم
قاسم :اه
سانيه :ف اى ي ابنى
قاسم وهو ينظر الى روعه :لا ي امى مفيش
تنزل فاطمه تتجه الى السفره
فاطمه :صباح الخير
الجالسين :صباح النور
تجلس فاطمه ثم تقترب من قاسم :صحيت ملقتكش جنبى
قاسم :صحيت محبتش اصحيكى نزلت
فاطمه :اه
يكملو فطار وقاسم يفضل يبص على روعه من وقت ل التانى
سانيه :جهزت كل حاجه للعيد ي ابنى
قاسم :ايوا ي امى كل حاجه جاهزه
روعه : هو انتو بتعملو اى ف العيد
سانيه :بصى ي حبيبتى الصبح قاسم وسامر بيروحو يصلو وبعد كدا بنعد شويه كلنا الجزار بيجى عشان نضحى
روعه : مش هتعملو كحك
قاسم :دا عيد الاضحى مش الفطر
روعه بسرها :الاتنين نفس الشئ
تمر الايام ويأتى سامر من الاسكندريه
يوم الواقفه
ف المساء
يجلس قاسم وبحضنه روعه على الاريكه يشاهدنا فيلم ف الغرفه
روعه :حبيبى
قاسم وهو مازال يشاهد :نعم ي حبيبتى
روعه :انا مش عايزه كدا
قاسم :كدا ازاى يعنى ي حبيبتى
روعه :انك تروح ل فاطمه وبعد كدا تيجى هنا
قاسم :طب وانتى عايزه اى
روعه :عايزاك هنا على طول
قاسم ؛وفاطمه دى مراتى زى ماانتى مراتى
روعه :بس انا مش مش عايزه حد يشاركنى فيك
قاسم :روعه اقفلى الموضوع دا هيا مراتى وليها حق عليا مهما حصل
تخرج من احضانه وتذهب الى السرير
قاسم :هو اى دا راحه فين
روعه :انام بكره العيد
قاسم :تنامى ؟
روعه وهاي تغمض عينها :ايوا
اقوم قاسم بخلع تيشرته ويتجه الى روعه
قاسم :قال نوم قال
ف الصبح
ترفع الاصوات بالمساجد
تقف روعه امام قاسم تعدل من لياقه جلبابه
قاسم وهو يقبل يديها :كل سنه وانتى معايا
روعه وهيا تقبل يديه :وكل سنه واحنا مع بعض
ثم يخرج علبه من دولابه
روعه :اى دا
يفتحها ليرى طقم من الالماظ
روعه :واو دا ليا
قاسم :مفيش حد غيرك يلبسه
ثم يلبسها اليها تتوجه روعه الى المرايا
روعه وهيا تتحسس العقد :تحفه ي قاسم
يأتى قاسم من خلفها ويحضنها ثم يضع قبله على رقبتها
قاسم :تحفه عشان انتى لبستيه ي قلبى
تستدير اليه تقوم باحتضانه
يرفعها قاسم عن الارض :ربنا يخاليكى ليا
ثم ينزلها
قاسم :يلا ننزل
روعه :يلا
ترتدر نقابها ثم ينزلنا
قاسم :كل سنه وانتو بخير
سانيه :وانت بخير ي ولدى
فاطمه :وانت بخير ي قاسى
سامر :وانت بخير ي كبير
قاسم :طب يلا ي خويا
يذهبان الى الصلاه وتخرج روعه وفاطمه وسانيه الى الحديقه
بعد الصلاه يأتى قاسم وسامر وينضمان اليهم
سانيه :روحى فتحيه هاتى العلبتين الى ف الدولاب بتاعى
فتحيه :حاضر ي هانم
بعد قلبل تاتى فتحيه بعلبتين
تفتحهم سانيه :دى عشانك ي روعه
عباره عن طقمين من الدهب
روعه :لى دا كله ي ماما
سانيه :دى عديتك ي حبيبتى لبسها ي قاسم
ياخد منها قاسم ويلبسها
ثم تفتح العلبه الاخرى
سانيه :ودى ليكى ي فاطمه
فاطمه :شكرا ي مرات عمى
سانيه :لبس مرات ي ابنى
ياخد منها ويلبس فاطمه
روعه :عن اذنكم هطلع فوق واجى
قاسم :ف اى دى
روعه :لا مفيش هطلع وانزل على طول
قاسم :طيب
بعد قليل يسمعو صوت روعه تستنجد بيهم
روعه :اااااااااااااه الحقوووونى
يصعد اليها قاسم ومن بعد سامر وسانيه
ممكن تكون روعه حصلها اى
